在凉季大清早的时候空气寒冷刺骨,因而一般会出现笼罩大地雾气。由于正值洪水季节,湄南河的水泛滥成灾。正在顺流而下的船坞只看得到朦朦胧胧的幻影在雾气中,接着又消失不见。两岸边的房屋被淡淡的雾气所覆盖,成了模糊不清的阴影。
第四段
“ยายอัง...ยายอัง”
เสียงเรียกค่อย ๆ ใกล้เข้ามา ร่างนั้นจึงกลับดำมุดลงไปอีก คราวนี้ค่อย ๆ ไปโผล่ลอยคออยู่ภายใต้สะพานอย่างเงียบ ๆ
ร่างขาว ๆ ที่เดินฝ่าหมอกมานั้น สวมทั้งเสี้อหนาวมีทั้งผ้าห่มคลุมไว้รุงรัง แต่ถึงกระนั้นก็ยังต้องกอดอก เดินห่อตัวเล็กน้อย ครั้นมาสุดหัวสะพาน จึงชะเง้อมองไปที่บันไดพลางเรียกซ้ำอีก
“ยายอัง...ยายอัง”
“ยายอัง...ยายอัง”
เสียงเรียกค่อย ๆ ใกล้เข้ามา ร่างนั้นจึงกลับดำมุดลงไปอีก คราวนี้ค่อย ๆ ไปโผล่ลอยคออยู่ภายใต้สะพานอย่างเงียบ ๆ
ร่างขาว ๆ ที่เดินฝ่าหมอกมานั้น สวมทั้งเสี้อหนาวมีทั้งผ้าห่มคลุมไว้รุงรัง แต่ถึงกระนั้นก็ยังต้องกอดอก เดินห่อตัวเล็กน้อย ครั้นมาสุดหัวสะพาน จึงชะเง้อมองไปที่บันไดพลางเรียกซ้ำอีก
“ยายอัง...ยายอัง”