啊!!“呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜…呜呜呜呜呜呜……………………………”和尚哭了。